Kategoria: Anno Domini 2015

W czwartek, 15 października 2015 roku w naszej przeżywany był Diecezjalny Dzień Dziecka Utraconego.

Od ponad 20 lat na Zachodzie a od siedmiu lat w Polsce miesiąc październik obchodzony jest jako miesiąc poświęcony pamięci zmarłych dzieci, a 15 październik jako Dzień Dziecka Utraconego. W tym dniu sprawowane są Msze św. w intencji dzieci, które odeszły przedwcześnie, a rodzice wspominają zmarłe dzieci i w niektórych miejscowościach puszczają do nieba baloniki z wypisanymi imionami. Jak stwierdził Dyrektor Diecezjalnego Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin – ks. lic. mgr Wiesław Surma: „Jest to czas, gdy poprzez spotkania, wspólne modlitwy, rozmowy można przypomnieć całemu światu o miłości do dzieci, które pojawiły się w naszym życiu na chwilę, a które mimo śmierci, mają nadal specjalne miejsce w naszych sercach”.

W szczególnie trudnej sytuacji jeszcze do niedawna byli rodzice, których dzieci zmarły przed narodzinami. W przeciwieństwie do tych, którzy utracili żyjące dzieci, nie mogli liczyć ani na wsparcie, ani nawet na współczucie. Kilka lat temu problem utraty dziecka wskutek poronienia – a tak kończy się aż 50% ciąż – nie istniał w społecznej świadomości. Był pomijany i przemilczany, a osieroceni rodzice nie znajdowali pomocy. Teraz w różnych miastach Polski działają grupy wsparcia dla rodziców po stracie.

Diecezjalny Dzień Dziecka utraconego rozpoczęty został różańcem świętym, po którym Mszy św. przewodniczył ks. Wiesław Surma, w koncelebrze z ks. Adamem Markiem – proboszczem parafii i dziekanem Dekanatu Tarnobrzeg oraz wikarymi posługującymi w naszej parafii.

Ksiądz Wiesław w homilii podkreślił, że „dla wielu osób doświadczenie śmierci dziecka jest impulsem, który przyczynia się do pogłębienia wiary, a dla tych, którzy sprawy wiary traktują bardziej obojętnie – okazją do zadania pytań, na które do tej pory nie mieli czasu. Dla niektórych ten czas poszukiwania sensu cierpienia może stać się szansą powrotu do życia z Bogiem.”.

Uroczystość zakończyła się procesją do tablicy upamiętniającej Dzieci utracone i nienarodzone, umieszczonej przy krzyżu misyjnym na placu kościelnym. Na koniec uroczystości Ksiądz Dyrektor przewodniczył Koronce do Bożego Miłosierdzia, po której w miejscu upamiętniającym Dzieci utracone i nienarodzone, delegacja dzieci złożyła wiązankę kwiatów, a wierni przyniesione świece.

7 czerwca 2015 roku w upalne popołudnie na tarnobrzeskim rynku zgromadzili się uczestnicy IV Tarnobrzeskiego Marszu dla Życia i Rodziny.
Tegorocznemu IV już marszowi towarzyszyło hasło „Rodzina wspólnota polska”. To radosne świętowanie rozpoczęte zostało odśpiewaniem Koronki do Bożego Miłosierdzia, którą poprowadził o. Wojciech Ożóg OP z klasztoru ojców dominikanów. Na zakończenie modlitwy członkowie Rycerzy Kolumba zbierali do puszek datki przeznaczone na wsparcie działalności Centrum Pomocy Rodzinie, działającego przy parafii pw. św. Barbary w Tarnobrzegu.
Przed uformowaniem się kolumny marszowej, uczestnikom rozdawano kolorowe kwiaty i wiatraczki, wykonane przez uczestników tarnobrzeskich Warsztatów Terapii Zajęciowej, Środowiskowego Domu Samopomocy oraz uczniów Szkoły Podstawowej nr 9. Następnie przy muzyce granej przez Parafialną Orkiestrę Dętą z Komorowa oraz popisach tamburetek z okrzykami chwalącymi i promującymi rodzinę i wartości rodzinne barwny korowód wyruszył ul. Sandomierską w kierunku parafii pw. Miłosierdzia Bożego na os. Dzików, gdzie przygotowany został piknik rodzinny.
Nad bezpieczeństwem uczestników marszu, wśród których były całe rodziny, czuwali uczniowie klasy mundurowej z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. ks. Stanisława Staszica, popularnie zwanego „Górnikiem”, którzy mimo ponad 30-stopniowego upału dzielnie maszerowali w swoich mundurach, pomagając innym. – Jest to nasze wspólne święto, gdyż gromadzą nas wszystkich dwie najważniejsze wartości – życie i rodzina – powiedział ks. Tomasz Cuber, dyrektor tarnobrzeskiego Centrum Pomocy Rodzinie. – To one są podstawą każdego narodu, społeczeństwa i Kościoła. To od zdrowych chrześcijańskich rodzin zależą los i dzieje świata. Tarnobrzeg jest jednym ze 140 miast w Polsce, pragnących zamanifestować w upalne popołudnie na tarnobrzeskim rynku zgromadzili się uczestnicy IV Tarnobrzeskiego Marszu dla Życia i Rodziny.

O tym wydarzeniu w Internecie: Gość Niedzielny, TV Serbinów

Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej w tradycji ludowej potocznie zwana Boże Ciało.

Ten dzień jest dniem radości i dziękczynienia za dar Eucharystii. Oznajmiamy światu swoją radość. Podczas procesji Chrystus jest obecny na naszych ulicach. Przypominamy, że Jego obecność rozciąga się na całe nasze życie, nie jest zamknięta tylko w murach świątyni, w ścianach tabernakulum.

Tajemnica.

Eucharystia jest tajemnicą, której do końca nie zrozumiemy. Pod postacią opłatka przyjmujemy Chrystusa. Gościmy w swoim sercu Boga. Jest to akt niepojęty, zbyt wielki, aby ludzkim umysłem móc go ogarnąć. I tak też to przyjmuję: nie wszystko umiem i mogę zrozumieć, ale wierzę. Wierzę poprzez lekturę, obserwację, doświadczenie i przede wszystkim łaskę. I przez tę wiarę sięgam do Miłości do Boga samego. Przez wiarę, że podczas komunii następuje spotkanie z Bogiem żywym, Stwórcą i Miłością. To wydarzenie jest fascynujące i jednocześnie przytłaczające ogromem i odpowiedzialnością. W tym spotkaniu uświadamiam sobie, że tak naprawdę jestem jak ziarnko piasku wobec ogromu i wspaniałości Boga.

Dar

„Chleb łamany na naszych ołtarzach, ofiarowany nam, jako pielgrzymom wędrującym po drogach świata, jest panis angelorum, chlebem aniołów, do którego nie można zbliżać się bez pokory setnika z Ewangelii”. Chleb aniołów, manna, która sprawia, że wśród piasków pustyni nie giniemy, lecz dostajemy energię, aby iść naprzód do Ziemi Obiecanej. Chleb, który krzepi naszą duszę i daje siłę, aby wytrwać, wbrew przeciwnościom.

Spojrzenie

Można na sakrament Eucharystii spojrzeć przysłowiowym szkiełkiem i okiem – to tylko pamiątka, wspomnienie wydarzenia sprzed wieków. Jeżeli tak patrzymy to samych siebie okradamy z czegoś niezwykle cennego. Można na sakrament Eucharystii spojrzeć sercem. Wtedy dostrzegamy zarys wieczności, dotykamy zasłony, za którą jest życie wieczne. Spotykamy Jezusa żywego i obecnego tu i teraz. Musimy nauczyć się patrzeć sercem. A patrzeć sercem to patrzeć oczami Chrystusa.

Spotkanie

Świadome spotkanie z Bogiem sprawia, że przemienia się serce człowieka. Nic już nie jest takie samo. Można uciec, można się odwrócić, ale nie można zapomnieć. Nie można zapomnieć tego dotknięcia, które budzi w nas ziarno wieczności złożone w duszy, gdy się stawała pod tchnieniem Boga. Każdy z nas nosi w sobie taką iskrę, każdy z nas ma w sobie cząstkę wieczności. Nie zapominajmy o tym. Nie zapominajmy, że pomimo całego zła, w które obrośliśmy nosimy w sobie światło, zdolne pokonać wszelkie ciemności.

Adoracja

Kto adoruje, dziękuje i uwielbia Pana? Ten, który doświadczył spotkania z Bogiem. Ten, który doświadczył Jego dotknięcia. Ten, który spotkał Jezusa na swojej drodze i rozpoznał Go. Ten, który się przebudził i zobaczył wielkie dzieła Najwyższego dookoła siebie. W przyrodzie, w innych ludziach, w tysiącach działań na rzecz dobra. Ten, który zrozumiał kim jest i dokąd zmierza. Gdy to zrozumiemy zaczniemy dziękować za dar Boga Żywego, dar Eucharystii, Chleb z nieba – bo On daje siłę i wytrwałość aby wrócić do domu Ojca, do siebie.

W niedzielę 24 maja 2015 roku już po raz ósmy w naszej parafii odbył się Piknik Rodzinny. Wydarzenie rozpoczęło się Mszą święta, po której na scenie zaprezentowała się Miejska Orkiestra Dęta oraz uzdolnione dzieci i młodzież z tarnobrzeskich placówek oświatowych. Podczas wspólnego świętowania mogliśmy oglądać zespoły Duo-Fenix – Dwa Fyniki” prezentujący muzykę biesiadną rodem ze Śląska oraz An Dreo & Katerina, specjalizujący się w wykonywaniu coverów Al Bano i Rominy Power. Tradycyjnie nasze świętowanie zakończył pokaz sztucznych ogni.

Relacja Telewizji Serbinów:

O tym wydarzeniu w Internecie: ITV Wisła

6 maja 2015 roku Mszą św. w naszej parafii rozpoczęły się obchody Europejskiego Dnia Godności Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie. Na wspólną modlitwę, której przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz przybyli podopieczni i wychowankowie ośrodków opiekuńczych i rehabilitacyjnych oraz warsztatów terapii zajęciowej, które na co dzień opiekują się osobami niepełnosprawnymi

O tym wydarzeniu w Internecie: Gość Niedzielny (I), Gość Niedzielny (II), iTV Wisła

Św. Piotr Faber jest przykładem człowieka, który prosił Boga o wszystko, co było mu potrzebne dla jego duchowego rozwoju:

1. Trzeba pragnąć służyć Chrystusowi Panu.
2. Należy odznaczyć się w jakiejś szczególnej łasce, na przykład w pokorze, biorąc za wzór Maryję.
3. Powinniśmy naśladować aniołów; trzeba być pilnym i zdatnym w służbie.
4. Uczeń Jezusa powinien dbać o piękno swego wnętrza.
5. Powinniśmy prosić o łaskę pójścia za Panem Jezusem, tak jak słudzy idą za dworem.
6. Trzeba być uważnym słuchaczem słowa Bożego.
7. Powinniśmy być uprzejmi i roztropni, by nikogo nie urazić, nie zgorszyć czy przygnębić.
8. Uczeń Jezusa powinien być gotowy na męczeństwo.
9. Powinien zawsze czcić i chwalić swego Pana, zawsze dobrze o nim mówić.
10. Powinien stronić od rozrywek i zbędnych rozmów, by skupić się przede wszystkim na wypełnianiu woli Pana.
11. Uczeń Pana ma być czysty i uporządkowany, by podobać się jedynie Chrystusowi, swemu Oblubieńcowi.
12. Powinien być wiernym w przyjaźni z Jezusem.
13. Powinien być mężny w służbie, dzielnie oczekiwać w czasie strapienia i przeciwności na pociechę, która pochodzi od Boga.

Powyższe rady można traktować jako swego rodzaju idee życia duchowego oraz program ewangelizacji dla ucznia Jezusa w naszych czasach. Wskazania Fabera są bardzo praktyczne i dlatego przydatne dla każdego, kto gorliwie pragnie naśladować Jezusa i głosić Jego Ewangelię, zwłaszcza poprzez dawanie przykładu dobrego życia.

(Źródło: http://www.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/zycie-i-wiara/art,1734,13-rad-jak-dobrze-przezyc-wielki-post.html)

17 stycznia 2015 roku już po raz czwarty został zorganizowany w naszej świątyni koncert zespołu szantowego, który oprócz typowej dla siebie muzyki wykonywał tradycyjne polskie kolędy. W tym roku wystąpił śląski zespół „Poszedłem na dziób”. Występ podzielony został na dwie części. W pierwszej zaprezentowano kolędy, zarówno te tradycyjne, jak i pastorałki własnego autorstwa. Natomiast w części drugiej przedstawiono szanty.

O tym wydarzeniu w Internecie: Gość Niedzielny

6 stycznia 2015 roku w uroczystość Objawienia Pańskiego, znanego jako Trzech Króli, mieliśmy kolejną możliwość uczestniczenia we Mszy św. po której z jednym z mędrców procesyjnie udaliśmy się na rynek naszego miasta, by wspólnie z innymi parafiami uczestniczyć we wspólnym kolędowaniu.

O tym wydarzeniu w Internecie: NadWisłą24.pl (wideo)