Kategoria: Anno Domini 2012

„Dziś narodził się Wam Zbawiciel …”.
Ta Dobra Nowina wnosi na nowo radość i nadzieję w serca ludzi dobrej woli. Dodaje nam wiary, że nie jesteśmy sami, ale że jest z nami Jezus nasz Zbawiciel, dla którego jesteśmy zawsze umiłowanymi dziećmi.

Niech tegoroczne święta staną się dla Was wszystkich, Drodzy Parafianie oraz Goście, pełne błogosławieństwa od Nowonarodzonego i wszelkich łask, jakie On wniósł przychodząc na świat. Niech ta Boża radość i miłość, dzisiaj tak szczególnie objawiona przedłuża się na kolejne dni naszego świętowania i całą naszą codzienność.

RADOSNYCH I BŁOGOSŁAWIONYCH ŚWIĄT!!!

W dniu 5 grudnia 2012 roku, po wieczornej mszy świętej Kościół p.w. Chrystusa Króla gościł Świętego Mikołaja, który w tym roku pojawił się nieco wcześniej. Jak sam powiedział, wcześniejsze odwiedziny spowodowane były nawałem pracy w okresie świątecznym oraz tym, że dzieci z naszej parafii były wyjątkowo grzeczne.

Upominki otrzymały dzieci ze wszystkich grup o wspólnot parafialnych, dzieci uczęszczające na świetlicę prowadzoną przez Parafialny Zespół Caritas. Święty Mikołaj nie zapomniał o Paniach opiekujących się dziećmi na świetlicy.

Jak co roku, przygotowaniem upominków zajął się Parafialny Zespół Caritas. W tym roku przygotowaliśmy 108 pięknych paczek, które sprawiły obdarowanym dzieciom mnóstwo radości i zabawy. W tym miejscu pragniemy gorąco podziękować osobom i instytucjom, które wspaniałomyślnie i z wielką życzliwością wsparły naszą akcję mikołajkową.

Szczególne wyrazy wdzięczności kierujemy na ręce:

• Ks Bogusława Pituchy, Dyrektora Caritas Diecezji Sandomierskiej w Sandomierzu za wsparcie finansowe i rzeczowe
• Ks Leszka Pachuty, Dyrektora Wydawnictwa Diecezjalnego w Sandomierzu za przekazane książki dla dzieci
• Józefa Polaka SJ, Dyrektora Wydawnictwa WAM w Krakowie za przekazane książki i multimedia dla dzieci
• Pani Annie i Pani Marii za przekazane słodycze.

Galeria zdjęć

W niedzielę 25 listopada 2012 roku około dwustu mężczyzn przeszło ulicami miasta ze śpiewem pieśni religijnych i wspólną modlitwą, by zaświadczyć o swoje duchowej sile.

Idąc za przykładem mężczyzn z Wrocławia Rycerze Kolumba z Rady 15239 im. błogosławionego męczennika ks. Jerzego Popiełuszki w Tarnobrzegu zorganizowali w Uroczystość Chrystusa Króla 1 Marsz Mężczyzn w Tarnobrzegu. Na zaproszenie do udziału w marszu odpowiedzieli m.in. Bractwo św. Józefa z dwóch parafii tarnobrzeskich: Św. Barbary i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. – Poprzez ten Marsz chcemy pokazać, że rola mężczyzny, jako świadka wiary w rodzinie, kościele i społeczeństwie jest bardzo znacząca. Powołanie mężczyzny, to nie tylko utrzymywanie rodziny i dbanie o jej materialny byt, ale także pokazanie właściwej duchowości i wrażliwości na sprawy duchowe – powiedział Wielki Rycerz. Wspólne męskie spotkanie rozpoczęła Koronka do Miłosierdzia Bożego oraz msza św. połączona ze świadectwem osoby niepełnosprawnej o wartości wiary w pokonywaniu codziennych trudności. Uczestnicy przemaszerowali ulicami miasta z kościoła pw. Chrystusa Króla pod pomnik Chrystusa Króla, zatrzymując się na modlitwie przy pięciu stacjach. Wielu obserwatorów było zadziwionych, że taka grupa mężczyzn w niedzielny wieczór chodzi po ulicach i …. modli się. Na koniec wspólnego czasu modlitwy i świadectwa wiary ks. Michał Józefczyk – proboszcz parafii „na Serbinowie” podziękował za zorganizowanie Marszu oraz wspólną modlitwę.

Wkrótce umieścimy homilię i świadectwo Pana Piotra. (Red: homilii nigdy nie dodano)

O tym wydarzeniu w Internecie: ekai.pl, wiara.pl

17 listopada 2012 roku Mszą św. sprawowaną w w naszej świątyni rozpoczęła się Dekanalna Szkoła Lektora w dekanacie Tarnobrzeg – Południe. Spotkanie rozpoczęło się wspólnym przeżywaniem Mszy św.

Na początku Eucharystii zgromadzoną młodzież z Liturgicznej Służby Ołtarza przywitał ks. Adam Marek – dziekan dekanatu i proboszcz naszej parafii, który powiedział do ministrantów, że uczestniczą w przekazywaniu Słowa Bożego poprzez „właściwe czytanie, poprzez właściwą postawę ministrancką i lektorską” . „Dlatego życzę wam, by czas tych spotkań był czasem owocnym” – mówił Ksiądz Dziekan.

Mszy św. przewodniczył ks. Rafał Kasprzyk – dekanalny duszpasterz Liturgicznej Służby Ołtarza w koncelebrze z ks. Zbigniewem Szwałkiem, który wygłosił homilię do zgromadzonych w świątyni ministrantów i lektorów. Kaznodzieja „Moi drodzy wierzę w Was, że każdy z was poprzez dobre słowo, dobry przykład, służbę przy Ołtarzu, w przyszłości będziesz jako lektor proklamował Słowo Pana Boga”. Ważną rzeczą jest, aby przed liturgią przygotować się do czytania, by nie robić tego z marszu – mówił duszpasterz LSO. Ważne jest również zadanie sobie pytania, jak władamy językiem. „Dekanalna Szkoła Lektora jest po to, by zwrócić uwagę na pewne elementy: jak należy powiedzieć, co należy zaznaczyć „i dlatego uświadamiajcie sobie każdego dnia, że stać was do dawania dobrego świadectwa”.

Po przeżytej Eucharystii ministranci i lektorzy mieli możliwość wsłuchania się w słowa wykładów skierowanych do nich przez ks. Marcina Biegasa i ks. Witolda Garbulińskiego, którzy przybliżali młodym ludziom Pismo Święte i reguły prawidłowego czytania.

Dekanalną Szkołę Lektora zakończył wspólny poczęstunek.

O wydarzeniu w Internecie: Diecezja Sandomierska (nowy adres: link ), Wiadomości24.pl (źródło utracone)

W dniu 1 września 2012 roku, na zakończenie wakacji, spod Kościoła p.w. Chrystusa Króla w Tarnobrzegu wyruszył autokar z uczestnikami wycieczki do Zamościa i do Roztoczańskiego Parku Narodowego. Wyjazd odbył się z inicjatywy Ks. Adama Marka, Proboszcza Parafii, a organizacją przedsięwzięcia zajął się Parafialny Zespół Caritas. Wśród uczestników wycieczki byli Ks. Adam Marek, wychowawcy PZC, dzieci wraz z rodzicami, młodzież i osoby dorosłe. Ostatecznie, w wyjeździe uczestniczyło trzydzieści cztery osoby.

Kilka minut po godzinie 6:00 rano, autokar wyruszył w kierunku Stalowej Woli, Janowa Lubelskiego, Frampola i Szczebrzeszyna by o godzinie 8:30 dotrzeć do Zamościa, na parking autokarowy przy ul. Partyzantów, nieopodal Starego Miasta. Tam poznaliśmy naszego przewodnika, Panią Helenę Kasprzyk, która z marszu wzięła sprawy w swoje zdecydowane ręce i rozpoczęła niezwykle ciekawą opowieść o Zamościu i okolicach. Jak się potem okazało wielu spośród uczestników po raz pierwszy
w życiu miało okazję być w Zamościu.

Jednodniową wycieczkę zaplanowano tak, aby była możliwość zapoznania się z historią Zamościa oraz poznanie bogatej w zabytki i urokliwe miejsca krainy Roztoczańskiego Parku Narodowego.

Zamość

Pierwsze kroki skierowaliśmy na Rynek Główny gdzie w Zamojskim Ośrodku Informacji Turystycznej dokonaliśmy rejestracji wycieczki oraz uregulowaliśmy sprawy formalne. Następnie przeszliśmy do Muzeum Miasta Zamościa przy ulicy Ormiańskiej, gdzie zobaczyliśmy makietę XVII-wiecznego Zamościa oraz poznaliśmy życie i dokonania jego założyciela – Jana Zamojskiego. Następnie byliśmy na Rynku, w Katedrze, na Placu Solnym spacerując odnowionymi ulicami Starego Miasta. W jednej uliczce, przeszliśmy obok wmurowanych tablic znanych ludzi kultury, tzw. „Aleję sław”. Były tam tablice: Jana Machulskiego, Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Krzysztofa Zanussiego, Janusza Stannego i Stefana Szmidta. Na zakończenie zwiedzania Starówki zakosztowaliśmy miejscowych lodów przygotowanych wg tradycyjnej receptury oraz zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcia na schodach prowadzących do Ratusza.

Krasnobród

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od wejścia do Sanktuarium Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny Krasnobrodzkiej, które w minionych wiekach było siedzibą i klasztorem Zakonu Św. Dominika. Nad głównym wejściem do kościoła umieszczono tablicę fundacyjną po łacinie: „Panu Największemu i Najlepszemu. Kosztem i nakładem Najjaśniejszej Marii Kazimiery, Królowej Polski, towarzyszki życia ś.p. Najjaśniejszego i Najpotężniejszego w świecie Jana III, Króla Polski, jako wypełnienie ślubu za odzyskane w tym miejscu przed Cudownym Obrazem a już bezpowrotnie utracone zdrowie, ten święty przybytek został wzniesiony ku czci Najświętszej Dziewicy Maryi i poświęcony w roku 1699”.Obok, zobaczyliśmy tzw. „ptaszarnię” oraz muzeum wsi krasnobrodzkiej. Następnie udaliśmy się do Kaplicy na Wodzie i wyruszyliśmy do…

Urokliwego lasu w okolicach Hamerni

Zajechaliśmy autokarem na parking leśny, znakomicie wyposażony we wszelkie udogodnienia służące wypoczynkowi w leśnych ostępach Roztoczańskiego Parku Narodowego w okolicach rzeki Sopot znanych także z miejsc upamiętniających miejsca walk i wydarzenia historyczne. Zaraz po wyjściu z samochodu uderzył nas zapach lasu, który znakomicie zniwelował zmęczenie po dotychczasowych etapach wycieczki. Najpierw przeszliśmy pod tablicę opisującą „Czartowe pole”, a Pani Przewodnik uzupełniła informacje swoją barwną opowieścią. Potem weszliśmy na ścieżkę dolną i szliśmy wzdłuż rzeki Sopot, aż do ruin papierni, a następnie do autokaru. Podkreślić tutaj trzeba bardzo dobre przygotowanie szlaku dla ruchu turystycznego: tablice informacyjne, drewniane kładki, poręcze i pomosty sprawiły, że prawie czterdziestominutowy spacer był prawdziwą przyjemnością. Widoki, malownicze ujęcia i szum płynącej wody sprawiły, że był to prawdziwy odpoczynek! Wielu uczestników często korzystało z aparatów fotograficznych i co chwilę dał się słyszeć pstryk uruchamianej migawki.

Górecko Kościelne

Górecko Kościelne z kościołem św. Stanisława, kapliczkami i aleją dębów to jedno z najliczniej odwiedzanych miejsc na Roztoczu. Modrzewiowy kościół od lat przyciąga pielgrzymów, którzy przybywają do miejsca objawienia św. Stanisława Biskupa. Wyposażenie zostało wykonane w latach 1769-1779 przez snycerzy Jana i Jakuba Maucherów. W ołtarzu głównym znajduje się obraz św. Stanisława (z 1777 r.) i Serca Pana Jezusa (nad nim symbol franciszkański – skrzyżowane dłonie). Drewnianą ambonę zdobią rzeźby czterech ewangelistów. Uwagę zwraca także chrzcielnica.
Od kościoła w stronę płynącej u stóp osady rzeki Szum prowadzi piękna dębowa aleja, w której rosną drzewa – pomniki przyrody. Niektóre z nich mają podobno 900 lat!

W 1968 r. kard. Karol Wojtyła ofiarował parafii relikwie św. Stanisława. W liście skierowanym przez przyszłego papieża do proboszcza parafii Górecko znalazły się wówczas słowa: „Bóg zapłać za zaproszenie do uroczego kościółka położonego w pięknym Roztoczu Lubelskim. Kto wie, czy nie nadarzy się kiedy okazja skorzystania z zaproszenia”.

Zwierzyniec

Jadąc do Zwierzyńca wjechaliśmy do Roztoczańskiego Parku Narodowego, zatrzymaliśmy się na chwilę nieopodal zagrody dla koników polskich – tarpanów. Jednak nie dane nam było ich zobaczyć , skryły się w dalekich zaroślach przed lejącym się z nieba żarem.
Przedostatnim punktem programu był pobyt w Zwierzyńcu. Przejechaliśmy obok modrzewiowej willi plenipotenta ordynacji, a następnie podjechaliśmy pod budek browaru Zwierzyniec, nad wejściem do którego widniał rok założenia 1806. Słyszeliśmy, że Rodzina Zamojskich chciałaby przejąć browar i produkować w nim piwo wg tradycyjnej receptury, korzystając ze znakomitej wody. Pierwsze kroki w Zwierzyńcu skierowaliśmy do Kościoła św. Jana Nepomucena, wzniesiony w latach 1741- 47 wg projektu Columbaniego. Początkowo kościół używany jako kaplica z czasem został powiększony o boczne skrzydła. O szczególnych wartościach zabytkowych kościoła decyduje późnobarokowa architektura oraz XVIII-wieczne polichromie Łukasza Smuglewicza. Następnie przeszliśmy pod pomnik szarańczy, ogromny blok skalny, na którym wyryto napis: „Wyniszczono szarańczy żywej korcy 656, wykopano jaj tego owadu garcy 555, użyto do tego robocizny pieszey dni 14000”. Potem był czas wolny wykorzystany na zrobienie drobnych zakupów, na kawę i gofry. Dobry humor nie opuszczał nikogo, zabawy było co niemiara.

Szczebrzeszyn

Ostatnim już postojem był moment pożegnania Pani Heleny w Szczebrzeszynie, nagrodzonej gromkim dzięęękujemy i brawami za ciekawą i zapadającą w pamięć opowieść o Zamościu i Roztoczańskim Parku Narodowym. Jeszcze tylko rzut oka na chrząszcza grającego na szczebrzeszyńskim Rynku i autokar ruszył w górę, w kierunku Tarnobrzega.

Po przyjeździe do Tarnobrzega, o godzinie 20:00, Ks. Proboszcz Adam Marek odprawił Mszę św dla uczestników wycieczki.

Wszyscy zgodzili się, że wycieczka była atrakcyjnym i pełnym wrażeń pomysłem na zakończenie wakacji.

Tomasz Skulski

Galeria zdjęć

W piątek, 27 lipca 2012 roku, w Tarnobrzegu odbyły się uroczystości związane ze świętem Policji Państwowej, podczas, których dziękowano stróżom prawa za ofiarną i pełną poświęceń służbę oraz wręczono odznaczenia państwowe i resortowe, a także akty nominacyjne na kolejne stopnie policyjne. Święto rozpoczęła Msza św. sprawowana w naszej świątyni pod przewodnictwem biskupa ordynariusza Krzysztofa Nitkiewicza w asyście miejscowych duszpasterzy z udziałem przedstawicieli władz miasta z prezydentem Robertem Mastalerzem, przedstawicieli Podkarpackiej Komendy Wojewódzkiej Policji, policjantów i policjantek oraz ich rodzin. Podczas homilii Ksiądz Biskup wskazał na społeczny charakter służby policji, która jest przede wszystkim troską o drugiego człowieka. – Drodzy policjanci, troszcząc się o porządek i bezpieczeństwo publiczne, musicie nierzadko przeciwstawiać się złu. Jak wiele razy ryzykujecie własnym życiem, a nawet narażacie na negatywne konsekwencje najbliższe sobie osoby. To słuszne opowiadanie się za dobrem i zmaganie się ze złem, za co jesteśmy wam wdzięczni, nie może jednak przekreślać sprawcy wykroczenia czy przestępstwa. Nie możemy patrzeć na drugiego człowieka jedynie przez pryzmat jego ułomności i błędów jakie popełnia. Każdy może stać się dobrą glebą, która wyda obfity plon. Służy temu niewątpliwie prowadzona przez was prewencja, służy temu przykład waszego ofiarnego i szlachetnego życia – mówił biskup K. Nitkiewicz. Po Mszy św. policjanci oraz przedstawiciele samorządów lokalnych złożyli wieńce i kwiaty pod tablicą upamiętniającą poległych policjantów oraz tych, którzy zginęli na służbie. Następna część policyjnego święta odbyła się w Tarnobrzeskim Domu Kultury gdzie zasłużeni policjanci otrzymali medale „za długoletnią służbę”, odznaki „Zasłużony Policjant” oraz awanse resortowe.

O tym wydarzeniu w Internecie: Policja Podkarpacka

W czwartek 7 czerwca 2012 roku zebraliśmy się w świątyni o godz. 9.00, aby uczestniczyć w centralnych uroczystościach Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Po uroczystej Mszy św. wyruszyliśmy na szlak procesji, który przebiegał poprzez ulice naszej parafii.

Galeria zdjęć

W dniach 30 maja – 3 czerwca 2012 roku w Mediolanie odbywało się VII Światowe Spotkanie Rodzin z Ojcem Świętym.

Spotkania te, są wielkim świętem dla rodzin z całego świata, które razem się modlą, razem przeżywają swoje spotkanie z Chrystusem, a także uczą się od siebie wzajemnie: zdobywają pewne doświadczenie w rozwiązywaniu trudnych, rodzinnych spraw, doświadczają wspólnoty i uświadamiają sobie, że na świecie jest wiele rodzin katolickich, które chcą z Chrystusem rozwiązywać swoje problemy i na Chrystusie budować swoje życie.

Nie wszyscy jednak mogą pojechać do stolicy Lombardii chociaż są przekonani, że rodzina to najgłębszy sens tego wszystkiego, co się dzieje w społeczeństwie. Pragną jednak… „razem z rodzinami dzielić wspólną drogę, która opiera się na modlitwie i refleksji nad rodziną i jej problemami”.

Dlatego też w blisko 40 miastach w Polsce, w dniu 3 czerwca, w łączności z VII Światowym Spotkaniem Rodzin z Ojcem Świętym, zorganizowane zostały „Marsze dla Życia i Rodziny”. Tego dnia na ulice wyszli Ci wszyscy, którym na sercu leży dobro rodziny

Była to okazja do tego, by publicznie manifestować radość życia, by cieszyć się swoją rodziną, by spotkać osoby, z którymi dzieli się te same wartości, by zarażać innych swoim szczęściem.

W Tarnobrzegu „Marsz dla życia i Rodziny”, który odbył się po raz pierwszy zorganizowany został przez Katolickie Przedszkole im. św. Józefa, Rycerze Kolumba z Rady 15239 przy Parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Szkoły Katolickie im JP II w Tarnobrzegu, Dekanalna Rada Ruchów i Stowarzyszeń – Dekanaty Tarnobrzeg , Stowarzyszenie Rodzin Katolickich – par. MBNP i Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych- par. MBNP.

Uroczystości rozpoczęte zostały uroczystą Msza św. sprawowaną na Placu Bartosza Głowackiego o godz. 13.00. Mszę św. sprawowali Księża Proboszczowie tarnobrzeskich parafii wraz z księżmi wikarymi. We Mszy św. brał również udział Ks. Bp Edward Frankowski, który wygłosił homilię, w której przybliżył zgromadzonym wielką wartość, jaką jest rodzina.

Wśród przybyłych na rynek miasta przedstawicieli różnych wspólnot parafialnych zobaczyć można było również przedstawicieli miasta w osobach Pana Roberta Niedbałowskiego – Zastępcę Prezydenta Miasta oraz Pani Anny Czaplińskiej – Naczelnika Wydziału Edukacji. W uroczystościach wzięli również udział przedstawiciele tarnobrzeskich szkół, wśród których wyróżniali się w szczególności uczniowie klasy mundurowej z Zespołu Szkół im. ks. Stanisława Staszica w Tarnobrzegu. Uczniowie ci, zamykali marsz tworząc zabezpieczenie marszu.

Po Mszy św. zaczęto formować Marsz. Marsz przeszedł ulicami Sienkiewicza i Dąbrowskiej na boisko sportowe Szkoły Podstawowej Nr 10, by radośnie świętować i cieszyć się wzajemną obecnością.

Wszystkich przybyłych połączyło przekonanie, że podstawowe wartości, jakimi są Życie i Rodzina, coraz częściej spotykają się z dyskredytacją (dyskwalifikacja, kompromitacja, brak zaufania).

Jak powiedziała Pani Krystyna Wrońska – koordynator Marszu „Rodzina jest wspólnotą naturalną, opartą na miłości i wolnym wyborze dwóch osób pragnących dawać początek życiu i uzupełniać się we wzajemnej miłości w dobie kryzysu pewnych wartości oraz samej rodziny, sens tych słów nabiera wielkiego znaczenia.

Jesteśmy przekonani, że szacunek dla życia i rodziny stanowi fundament ładu społecznego, bo życie pojawia się, wzrasta i kształtuje w rodzinie. Kiedy nie szanuje się życia człowieka, trudno troszczyć się o jego wolność i własność.

Nie zapominamy, że rodzina oparta na stabilnym związku małżeńskim, to miejsce harmonijnego wzrastania młodego człowieka, a zarazem wielka przygoda i droga osobistego spełnienia kobiety i mężczyzny.

Rodzina zapewnia szczęście, poczucie bezpieczeństwa, wsparcie w trudnościach i godną starość.

Maszerujemy również po to, by zwracać uwagę opinii publicznej na sytuację rodziny. Z uwagi na fakt, że rodzina jest instytucją szczególną i niezastąpioną, domagamy się tego, by cieszyła się odpowiednim prestiżem. Podstawowym przejawem szacunku dla rodziny powinno być zaufanie, że mogąc konsumować owoce swojej pracy, będzie czynić to roztropnie i odpowiedzialnie troszcząc się zarówno o potrzeby swoje jak i wspólnoty, w której żyje – miasta i ojczyzny. Bo Ojczyzna jest Rodziną Rodzin.

Wychodzimy na ulice również po to, by upominać się o prawa tych, którzy sami nie mogą się bronić – dzieci przed urodzeniem, które można w Polsce pozbawiać życia ze względu na ich niepełnosprawność bądź okoliczności poczęcia”.

Marsz został zakończony Piknikiem Rodzinnym zorganizowanym na terenie Szkoły Podstawowej nr 10 w Tarnobrzegu.

1 czerwca 2012 roku przykościelny park w sobotnie popołudnie należał do Dzieci i Młodzieży, którzy licznie przyszli na zorganizowany dla nich piknik z okazji Dnia Dziecka. Od godziny 16-tej wypełnił go gwar, śmiech i dobra atmosfera.

Wszystko sprzyjało świętowaniu. Pogoda, w ostatnich dniach, kapryśna i wietrzna, w sobotę po południu uspokoiła się zupełnie. Ustał wiatr, przynoszący chłód jeszcze w sobotę przed imprezą, spomiędzy chmur zaczęło świecić słońce. Nie spadła nawet kropla deszczu. Było przyjemne, czerwcowe popołudnie.

Piknik dla dzieci zorganizowany został z inicjatywy Ks. Adama Marka, Proboszcza Parafii, a przygotowany przez Parafialny Zespół Caritas oraz grupy braci Rycerzy Kolumba z Rady 15239, działających przy parafii. Bawiące się dzieci należały do grup i wspólnot modlitewnych w Parafii p.w. Chrystusa Króla w Tarnobrzegu, ale nie tylko. Impreza adresowana była do wszystkich dzieci z terenu Parafii p.w. Chrystusa Króla i innych parafii tarnobrzeskich. Wiele z nich z tego zaproszenia skorzystało.

Na przybyłych czekały zastawione stoły ciepłym poczęstunkiem z grilla, napoje, herbata, kawa i słodycze. Była dobra muzyka i sprzęt sportowy. Można było zagrać w piłkę nożną, siatkową, w badmintona, czy pograć plażowymi rakietkami z piankową piłeczką. Dzieci naprędce przygotowały „siatkę” złożoną z brzozowych kijów, na której odegrały zawody. Do dyspozycji były pierścienie do hula-hoop, które nie wiedzieć dlaczego cieszyły się większym powodzeniem u chłopców niż u dziewcząt.

Oprócz dzieci, na imprezę stawił się niemal cały skład Parafialnego Zespołu Caritas,i wychowawczynie świetlicy, i członkowie zajmujący się pozostałymi działami naszej bogatej aktywności. Była okazja do wspólnej rozmowy, odpoczynku i relaksu w miłej atmosferze.

Tomasz Skulski

Galeria zdjęć

W piękne, słoneczne przedpołudnie – 26 maja 2012 roku – w Kościele Parafialnym p.w. Matki Bożej Bolesnej Radomyślu nad Sanem odbyło się pierwsze spotkanie duszpasterzy i wolontariuszy Centrów Pomocy Rodzin Diecezji Sandomierskiej. Czas spotkania był szczególny. Po pierwsze I zjazd odbywał się w sobotę – dzień poświęcony Matce Bożej oraz 26 dnia maja czyli w Dniu Matki. W trakcie Mszy św. wniesiono relikwie Świętej Joanny Berretty Molli – Matki i Żony żyjącej w XX stuleciu.

Na Mszę świętą o godzinie 9:30 przybyło ponad 20 kapłanów oraz kilkaset osób świeckich – wolontariuszy i osób zaangażowanych w rozwój i działalność Centrów Pomocy Rodzin z całej Diecezji. Mszy świętej przewodniczył Ks. Biskup Krzysztof Nitkiewicz. Wśród przybyłych kapłanów byli m.in.: Ks Bogusław Pitucha – Dyrektor Caritas Diecezjalnego, Ks. Wiesław Surma – Koordynator Centrów Pomocy Rodzinie, Ks. Stanisław Bar – dziekan dekanatu Tarnobrzeg-Północ i proboszcz parafii Św. Barbary w Tarnobrzegu, Ks. Marek Pereszlucha – wikariusz Parafii p.w. Chrystusa Króla w Tarnobrzegu.

Naszą Parafię reprezentowali: Józefa Rozmus, Zofia Fąfara i piszący te słowa: Tomasz Skulski. Homilię podczas Mszy świętej wygłosił Ks. Dyrektor Bogusław Pitucha, który podkreślił znaczenie Centrów Pomocy Rodzinie. Wśród wnoszonych darów na Stół Eucharystyczny były relikwie Świętej Joanny Berretty Molli oraz obraz przedstawiający Świętą ze swoim drugim dzieckiem – córką Marioliną. Po Eucharystii uczestnicy mogli ucałować relikwie św. Joanny, przekazane przez Panią Krystynę Zając z Nowego Sącza.

Po Mszy świętej wykład na temat życia Świętej Joanny Berretty Molli wygłosiła Pani Krystyna Zając, dr psychologii, założycielka fundacji SOS Rodzinie. Osoba bardzo zaangażowana w krzewienie kultu Świętej Joanny. Na spotkanie przyjechała z rodzinnego Nowego Sącza, a jeszcze tego samego dnia o 18-tej miała być na spotkaniu w odległym Radomsku.

W przejmującym wystąpieniu przedstawiła życie Świętej Joanny, Jej życiorys i całą rodzinę. W miarę słyszanych słów przybliżał się Jej obraz jako Świętej Współczesnej, Kobiety, która ukochała życie, która bezgranicznie ufając Bogu zdecydowała się na urodzenie swojej córki – Gianny Emanueli pomimo ogromnego ryzyka związanego z wykrytym u niej włókniakiem. 21 kwietnia 1962 przyszła na świat zdrowa dziewczynka, a jej Matka zmarła 8 dni później.
Święta Joanna Berretta Molla jest nazywana Świętą codzienności, Świętą uśmiechniętą, jest Patronką ochrony życia. W przerwie był czas na wspólny słodki poczęstunek przy kawie i herbacie, a po zakończonym wykładzie na wszystkich czekał ciepły bigos.

Tomasz Skulski